Terug naar vorige
Aan een rechtspersoon wordt in 2016 een aanslag vennootschapsbelasting opgelegd. De rechtspersoon wordt ontbonden en in 2017 wordt de vereffening afgerond. De adviseur maakt namens de ontbonden rechtspersoon bezwaar tegen de aanslag vpb. De inspecteur is van mening dat de adviseur niet bevoegd was om bezwaar te maken. Hij vraagt het gerechtshof het bezwaar niet-ontvankelijk te verklaren.
Het hof stelt vast dat de vereffening van de rechtspersoon niet is heropend en dat de gemachtigde geen geldige machtiging heeft om bezwaar in te dienen namens de voormalige vereffenaar. Hoewel de gemachtigde later een verklaring van bekrachtiging overlegt, oordeelt het hof dat deze niet voldoet. Het bezwaar is niet namens de vereffenaar ingediend, maar namens de niet-bestaande rechtspersoon. Het hof benadrukt dat bekrachtiging alleen mogelijk is als het bezwaar oorspronkelijk namens de bevoegde partij is ingediend.
Daarnaast stelt het hof dat de inspecteur terecht de ontvankelijkheid van het bezwaar in hoger beroep aan de orde stelt. Het hof vernietigt de uitspraak van de rechtbank, die het bezwaar wel ontvankelijk had verklaard, en verklaart het bezwaar alsnog niet-ontvankelijk. Hierdoor komt het hof niet toe aan een inhoudelijke beoordeling van de overige geschilpunten, waaronder de toepassing van de deelnemingsvrijstelling en de verliesvaststellingsbeschikking.